U heeft het vast wel gedaan. U ziet een kleine baby en gebaseerd op de kleur van de baby’s deken kiest u of het een jongen of een meisje is. Het is ook standaard dat roze voor een meisje is en blauw voor jongetjes. Maar heeft u zich ooit afgevraagd waarom dit zo is? Is het iets cultureels, zoals veel mensen het denken? Of ligt het aan iets anders?
Twee onderzoekers wilden hier een antwoord op hebben en verzamelde 206 proefpersonen van beide geslachten rond de leeftijd 20 tot 26 voor het onderzoek. De meesten waren Britse blanken, maar 37 waren van Chinese afkomst en zijn opgegroeid in China. De proefpersonen zaten voor een computer, terwijl twee rechthoeken van verschillende kleuren op het scherm voorbij flitsten. Voor het onderzoek, hadden ze het kleurenspectrum in twee helften gedeeld, rood-groen en blauw-geel.
De onderzoekers vroegen de deelnemers om snel te kiezen bij welke rechthoek zij een voorkeur voor hadden en daarna kregen ze nieuwe rechthoeken te zien. Het onderzoek toonde aan dat mannen en vrouwen allebei een voorkeur hadden voor de kleur blauw.
Maar toen er uit gemende kleuren gekozen moest worden, bleek dat de mannen een voorkeur voor kleurmengsels hadden, terwijl de vrouwen juist meer voor de kleuren zoals roze en lichtpaars kozen. Hieruit kon het onderzoek vaststellen dat het onderscheid van roze en blauw echt met de voorkeur van het geslacht te maken heeft.
Waarom?
Kunnen deze resultaten er niet gewoon aan liggen dat de proefpersonen zijn opgevoed in een cultuur waar blauw is voor jongens en roze voor meisjes? Met andere woorden, kan de voorkeur voor een kleur niet worden aangeleerd in plaats van aangeboren?
Dat is waar de Chinese proefpersonen erbij komen. Om te laten zien dat de roze / blauw voorkeur niet een cultureel iets is. De onderzoekers gaven de Chinese exact dezelfde test en ook bij de vrouwen bleek weer dat zij een voorkeur hadden voor de roze en lichtpaarse kleuren.
Dit bevestigt dat kleurvoorkeuren juist biologisch zijn en niet door de cultuur waarin ze zijn opgegroeid.