Louise van Deth is directeur van STOP AIDS NOW!. De organisatie strijdt voor een wereld zonder aids. Nog elk jaar overlijden meer dan 1 miljoen mensen aan de gevolgen van de aids. Een groot getal, dat bijna niet te bevatten is. In haar blog beschrijft Louise de mensen voor wie zij dit werk doet.
“Voor mijn werk mag ik regelmatig reizen naar landen waar STOP AIDS NOW! projecten heeft. Ik ontmoet vele mensen, in allerlei omstandigheden. Het meest geraakt word ik door onrecht tegen vrouwen en meisjes. Zo maakte ik in Swaziland vorig jaar een bijeenkomst van middelbare school-jongeren mee. Daar stond een meisje van een jaar of 16 op, ze was potig en had een welluidende stem. Een sterke persoonlijkheid, dat zag ik meteen. Haar boodschap: ‘Laat ons over onze eigen gezondheid beschikken, geef ons informatie over seksualiteit en over hiv, geef ons toegang tot testen en tot condooms. We willen niet doodgaan zoals onze klasgenoten die van niks wisten en geen informatie hadden over veilig vrijen. Onze ouders, leraren en ook de regering vinden dat we te jong zijn. We weten zelf echt het beste wat goed voor ons is.’
Benen als stokjes
Met hiv kun je in principe een gezond leven leiden, maar stigma staat dat vaak in de weg. Veel mensen zijn bang om verstoten te worden uit hun dorp als mensen erachter komen dat ze hiv hebben. Zij sterven dan in een donker hutje en laten hun kinderen alleen achter.
Hoe anders is dat voor Grace, die ik ontmoette in Kenia en me stralend vertelde dat ze al tien jaar met hiv leeft. Ze is de steun en toeverlaat van Dorothy, een meisje van 10 jaar met hiv. Dorothy staat er helemaal alleen voor, want haar ouders zijn allebei aan aids overleden en ze woont bij een tante die haar slecht behandelt. Met Grace kan ze praten over hoe ze zich voelt en over het innemen van haar medicijnen. Grace nam me ook mee naar een hutje waar een jonge vrouw woonde met haar 12-jarige zoon. Toen mijn ogen aan het donker gewend waren zag ik haar zitten, benen als stokjes, al twee jaar niet meer buiten geweest. Ze kon niet meer lopen en zat als een Inca met haar knieën omhoog. Haar zoon en Grace, die haar niets te bieden heeft dan aandacht en liefde, zijn haar levenslijn. Grace heeft zelf eigenlijk niks, maar geeft alles. Ik had het idee dat ze daardoor nog steeds in leven was, door de medemenselijkheid van deze bijzondere vrouw.
Voor illegalen geen hiv-medicatie
In Zuid-Afrika bezocht ik een aantal jaar geleden een kerkgebouw dat onderdak bood aan vluchtelingen. Daar lagen mensen op de traptreden dood te gaan. Gezinnen woonden op de oppervlakte van een deken, vrouwen hielden de enige min of meer af te sluiten ruimte bezet omdat verkrachtingen van hen en van hun jonge kinderen aan de orde van de dag waren. Ze moesten daar ’s ochtends om 5 uur weer weg omdat dan de voorbereidingen voor de kerkdienst begonnen. Een zieke vrouw met zware uitslag op haar wangen en lippen klampte de baas van de kerk aan of hij voor medicijnen kon zorgen. Dat kon hij niet, want ze waren illegaal en voor illegalen was er geen hiv-medicatie. Hij kon alleen zijn gebouw ’s avonds en ’s nachts openstellen. Verder had de samenleving deze mensen geen medemenselijkheid te bieden.
Dit is waarom ik dit werk doe, omdat iedereen in de wereld recht heeft op een menswaardig bestaan.”
– Louise van Deth, directeur STOP AIDS NOW!
Lees meer over het werk van STOP AIDS NOW! op de website.
